این مطالعه به بررسی سیاست گذاری مالزی در مورد دسترسی و امکانات برای معلولان با بحث در مورد قوانین و دستورالعمل های مربوطه از سوی دولت مالزی می‌پردازد.

در این نوشتار درصدد هستیم محیط دوستدار سالمند در کشورهای عضو اتحادیه اروپا را مورد بررسی قرار دهیم. سیستم یکپارچه اتحادیه اروپا، سطح توسعه‌یافتگی این منطقه و رفاه نسبی ساکنان آن موجب گشته تا بتوان مواردی را در شاخص های مختلف مورد بررسی قرار داد.

تعداد شهروندان سالخورده در مالزی در 20 سال گذشته بین سال‌های 1970-1991 از 546 هزار نفر در سال 1970 به 1،03 میلیون نفر رسید. بر اساس پیش‌بینی‌های انجام‌شده برآورد می‌شود جمعیت سالمند در 20 سال آینده به 3.4 میلیون نفر برسد. در این نوشتار درصدد هستیم شهر دوستدار سالمند در مالزی را مورد بررسی قرار دهیم.

با وجود تمام پیشرفت‌هایی که افغانستان در این زمینه داشته است هنوز هم زنان این کشور با چالش‌های زیادی روبرو هستند، مردسالاری کماکان فرهنگ غالب در این کشور است و بخش زیادی از قربانیان خشونت‌های خانوادگی و اجتماعی را زنان تشکیل می‌دهند.

این نوشتار تلاش‌های آمریکا برای تحقق شهر دوستدار سالمند را نشان می‌دهد. از جمله این تلاش‌ها می‌توان به برنامه‌ریزی جامعه، هماهنگی سیستم و توسعه برنامه‌ها، هماهنگی خدمات و انجمن‌های مصرف‌کننده اشاره نمود. اکثریت قریب به‌اتفاق ابتکارات شهر دوستدار سالمند در آمریکا در درجه اول شامل تلاش‌های برنامه‌ریزی‌شده متمرکز جامعه می‌شود که معمولاً توسط شهرهای محلی و چند ایالت انجام‌شده است.

سنگاپور ازلحاظ رشد جمعیت و رشد اقتصادی و توسعه شهری در نقطه ضعیفی قرار دارد. عدم وجود جمعیت رو به رشد، ایجاد هسته شهروندان سالمند همراه با رشد اقتصادی کمتر پیامدهای درازمدت را نشان می‌دهد. این امر نیاز به انعطاف بیشتری در فراهم آوردن ثبات اجتماعی و اقتصادی، رفع معضلات شهری و مسکن، مراقبت‌های بهداشتی و ایجاد زیرساخت‌های لازم برای این بخش از جمعیت دارد.