به نظر می‌رسد طرح‌ها و سیاست‌های سازمان‌دهی بی‌خانمانی در شهر تهران که بخش عمده‌ای از آن توسط شهرداری تهران انجام می‌شود یک رویکرد مکان – خدمت (ایجاد مدد سراهای شبانه) و به‌صورت ارائه خدماتی به‌صورت موقت و محدود است. در این رویکرد تلاشی برای بازگرداندن این قشر آسیب‌دیده به زندگی عادی و توانمندسازی آنان صورت نمی‌گیرد.

توان‌یابان (معلولان) از شمار گروه‌های اجتماعی هستند که نیاز مستمر به حمایت‌، برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری همه جانبه حاکمیتی دارند. بسترسازی برای تولید کارآفرینی و توانمند‌سازی آنان و شناخت روش‌ها وشیوه‌های نوین ، رویه اثربخشی است که قدرت خلاقیت و جوهر ابتکار را در افراد معلول (درهمه کلاس‌های معلولیت ) کشف کرده و شکوفا می‌سازد. از پدیده‌های تازه‌رس کنونی‌، استفاده از امکانات و مختصات فضای‌ مجازی (فعالیت‌های وب‌پایه) برای کارآفرینی‌، توانمندسازی و کاهش فاصله اجتماعی معلولان با سایرین است. امروزه با توجه به فراگیر‌شدن استفاده از اینترنت و فضای مجازی، زمینه‌های نویی برای خلق فرصت‌های کاری و توانمندسازی معلولان پدیدار شده است . این مقاله برآن است که با استفاده از نظریه نوسازی به بازنمایی کارکردهای امکانات فضای مجازی در کارآفرینی و توانمند‌سازی توان‌یابان در مسیر توسعه اجتماعی بپردازد.