میزان موفقیت در سیاستگذاری برای توسعه ایران با هدف دستیابی به رشد اقتصادی فراگیر ، درگرو شناخت دقیق سیاست‌گذاران و کلان‌نگران ملی از وضعیت موجود کشور است؛ شناختی که باید وضعیت منابع در تمامی حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی را به درستی درک کرده‌باشد. افزون بر آن، از تضادها و هم‌افزایی‌های بین آن‌ها هم آگاه بوده تا بتواند در مقاطع زمانی متفاوت و به‌صورت مستمر، کیفیت زندگی و افزایش حس رضایتمندی اجتماعی را تضمین کند. نگاهی به میانگین درازمدت رشد اقتصادی سالانه ( در یک مقطع زمانی 30 ساله ) در قالب بروندادها یا خروجی‌های 5 برنامه پنج‌ساله توسعه اقتصادی اجتماعی مبین چالش‌های عمده‌ای در این زمینه است و در این متن به شرح آن پرداخته خواهد شد.