یکی از مسائل استان مازندران موضوع محافظت از پرندگان مهاجر است. متاسفانه هر ساله شاهد کشتار تعداد زیادی از این پرندگان مهاجر در استان هستیم به طوری که از درنای سیبری فقط یک عدد باقی مانده است. این موضوع به مساله‌ایی بدخیم و پیچیده تبدیل شده است زیرا شکار پرندگان سال‌هاست که تداوم دارد و نوع شکار، عاملان شکار، انگیزه‌های شکار و پیامدهای شکار از پیچیدگی فراوانی برخوردار است به طوری که مسئولین رسمی مربوطه یعنی سازمان حفاظت از محیط زیست به تنهایی از حل این مساله عاجز می‌باشند و مداخله نیروهای قهری نظیر نیروی انتظامی نه تنها کمک به حل مساله ننموده بلکه بر پیچیدگی ابعاد آن افزوده است.
در این مساله ذینفعان زیادی وجود دارند که در تعیین سرنوشت این مساله موثرند و هیچ قدرت واحدی به تنهایی قادر به واداشتن افرادی که به صید پرندگان مشغولند، نیست. حل مسئله شکار پرندگان فقط به کمک مالی یا قدرت سیاسی دولت بستگی ندارد بلکه باید افراد و گروه های مختلف در یافتن راه حل و اجرای آن سهیم و شریک باشند.