حکومت نظامی و ثبات سیاسی
حكمرانی و مردمسالاری دینی
|
11 آذر 1397 ساعت 20:15
در شکل کلی، حضور نظامیان در عرصه سیاسی به هر شکل ممکن از نشانگان بیماری سیاسی و ناکارآمدی سیاسی و تداوم آن نوعی عقب‌ماندگی و توسعه‌نیافتگی سیاسی است. در واقع هرگونه دخالت نظامیان در امور سیاسی نشانه وضع غیرعادی و نامناسب است و برای تداوم آن نیز ضروری است حالت فوق‌العاده در کشور برقرار گردد.
دولت نظامی و مبانی فکری حکومت دینی
حكمرانی و مردمسالاری دینی
|
26 آبان 1397 ساعت 19:54
در دولت دینی رئیس دولت به شکلِ شخص (مثل پیامبر و امام)، به‌صورت بی‌واسطه یا خاص یا به وصف عنوانی (مثل خلیفه یا ولی فقیه در اندیشه شیعه) با واسطه یا عام از جانب خدا و دین خدا تعیین می‌شود. این در حالی است که در دولت نظامی حاکم یک فرد نظامی و یا گروهی از نظامیان هستند و عملاً نمی‌توانند اجرا کننده احکام دین باشند. لذا هیچ حاکم نظامی شرایط و معیارهای یک حاکم دینی را ندارد.